In de tijd dat “de financiële toestand deplorabel was”, zoals mijn vader dat zo mooi kon zeggen, werd er bij ons thuis bezuinigd op de autokosten. Bij onze vaste garage Sprakel in Enschede stond er een knappe Mini 850 in de showroom die dan ook rap door mijn vader werd aangeschaft, toen we een ‘nieuwe’ auto nodig hadden. Met twee opgroeiende broers achterin zo’n klein autootje was het verrassend genoeg helemaal niet zo krap als je zou verwachten. We konden alleen geen koffers meenemen, want dat paste gewoon echt niet meer. Maar omdat dure buitenlandse vakanties er toch niet in zaten en wij meestal in Friesland de vakantietijd doorbrachten, vormde dat geen probleem. We hebben dan ook bijzonder veel lol gehad aan onze kleine dappere Mini.
De Mini was ondanks de kleine motor met 850cc in die tijd best een vlot karretje en volgens mijn vader lag hij als een blok op de weg. Toch leverde zo’n kleine auto voor een man van in de 40 met een gezin ook het nodige commentaar op. Te meer daar de voorganger van onze Mini een veel grotere auto betrof. Hoe vaak mijn vader niet werd uitgelachen om zijn kleine autootje is op één hand niet te tellen. Maar dat deed hem weinig. Wij waren in staat om ons te vervoeren in een eigen auto en in de jaren ‘70 had nog lang niet iedereen een eigen auto voor de deur staan. Zo ook onze overbuurman, die graag grappen maakte als mijn vader uit zijn auto stapte. Zijn vaste vraag in onvervalst Twents “Köj d’r wa oetkomm’n?” (Kun je er wel uitkomen?) werd door mijn vader dan ook steevast met een lach beantwoord. Zijn mooiste opmerking vond ik de uitspraak dat het hem inderdaad de nodige moeite kostte, want hij was die middag ervoor erg uitgebreid uit eten geweest met zijn gezin. Dat kon hij zich veroorloven omdat hij zo’n zuinige auto had. En misschien ging het ook wel een beetje om jaloezie van de buurman, want hij kon zichzelf pas vele jaren later zijn eerste auto veroorloven. En dat werd dan ook nog een Skoda 110 LS en dat leverde dan bij ons thuis weer de nodige hilariteit op, want we vonden het een ongelooflijk middeleeuws model. Aan de andere kant, onze buren waren opeens ook mobiel en dat gaf ook hen een stuk vrijheid en het gezin Hof gunde het onze sympathieke buurman van harte!
Auteur: Pieter Hof uit Boekelo is Saabliefhebber en lid van het bestuur van de Historische Automobiel Vereniging HAV.
Foto: Peter Olthof